Achtergrond – UNPROFOR

Achtergrond  –  Personeel  –  ‘t Geitenpad  –  Verkeerd gevallen  –  Bits & Pieces  –  Mil Infos  –  Foto’s 1  –  Foto’s 2  –  Foto’s 3  –  Films


Taak van 1(NL/BE) VN Tbat

De taak van de compagnie(en) bestond uit het vervoeren van hulpgoederen (in samenwerking met UNHCR) ten behoeve van de noodlijdende bevolking in Bosnië Herzegovina. Dwars tussen de strijdende partijen door reden de VN-konvooien. Het Nederlandse Transportbataljon was in principe de enige ‘militaire’ eenheid die ten behoeve van de hulporganisatie UNHCR reed. De moslims (lees: hun ‘leger’, de BIH), de Bosnische Kroaten (lees: hun ‘leger’, de HVO) en de Bosnische Serven (lees: hun ‘leger’, de BSA) respecteerden niet altijd de geboden helpende hand.

Samenstelling B-cie, 1(NL/BE) UN Tbat.

De samenstelling van de Bravo-compagnie (B-cie) van 1(NL/BE) VN Tbat, bestond uit ongeveer 150 militairen. Binnen de compagnie waren er naast de 3 transportpelotons (2x 10T (DAF YAZ 2300) en 1x 4T (DAF YAD 4442)) uiteraard ook de compagniesstaf, de CHP (compagnieshulppost), de onderhoudsgroep, de beheerdergroep, de keukengroep, de geniegroep, bureau wegtransport mét de BOS-groep (Brandstof, Olie en Smeermiddelen) en de verbindingsgroep, COMCEN genaamd.
Naast de Nederlandse B-cie was er later ook een Belgische compagnie neergestreken op het terrein van de fabriek. Zij maakten eveneens deel uit van het Nederlands/Belgisch Transportbataljon. 

De gemiddelde Nederlander heeft nooit met vergelijkbare situaties te maken gehad. Ondanks alle pieken en dalen die ons verblijf in het voormalig Joegoslavië gekenmerkt hebben, voeren wat mij betreft de hoogtepunten de boventoon. Elk konvooi, dat met succes de vervoerde hulpgoederen had weten af te leveren, was een hoogtepunt. Voedsel, kleding en natuurlijk medicijnen spaarden levens van onschuldige mensen. Het was een strijd van fanatici, politici en avonturiers. Ik ben dan ook blij dat, en ik weet dat vele Nederlandse militairen er ook zo over denken, wij met onze inzet een stukje concrete hulp hebben kunnen bieden.

Camp ‘Costa Bravo’, Santici, Vitez.

Het kamp van de B-cie bevond zich op het terrein van een houtimpregneerfabriek (Impregnacija) in de directe omgeving van het plaatsje Santici. Men sprak ook wel over Vitez, een stadje dat enkele kilometers van het kamp vandaan ligt. Regelmatig was het geknal te horen van wapens. Costa Bravo lag in een vallei, de Lasva-vallei, genoemd naar de rivier de Lasva. Lokale strijders verschansten zich in de bergen en beschoten hun vijanden beneden. De projectielen suisden over het kamp heen. Voor de bewoners van de basis was het in het begin van hun rotatietijd even wennen.

Na verloop van tijd sprak iedereen met de nodige nonchalance over het hoge loodgehalte in de lucht. Het was niet zo, dat de blauwhelmen zonder enig gevaar zich op het kamp konden bewegen. Verdwaalde kogels hebben wel eens tot verwondingen geleid. En… soms was de situatie zo ernstig, dat iedereen beschutting zocht in een van de veilige bunkers. Het kamp zelf was rechthoekig van vorm. Van noord naar zuid ongeveer 250 meter en van oost naar west circa 600 meter lang. In tegenstelling tot andere kampen in centraal Bosnië was een groot deel van deze niet onaanzienlijke oppervlakte geasfalteerd. Met name tijdens perioden van slecht weer bood het asfalt grote voordelen.

Het woongedeelte van Costa Bravo bestond uit 36 prefabs, netjes naar rechts uitgericht in vier rijen van negen.

Een prefab, een Engelse afkorting van ‘pre-fabricated’, is in tegenstelling tot wat veel mensen denken geen zeecontainer. In feite is het niet meer dan de meest elementaire vorm van systeembouw. 
Voordeel van een groot kamp was natuurlijk, dat er genoeg ruimte overblijft om met name bij goed weer veldsporten te beoefenen. Op de Bravo-compagnie was er meer dan genoeg ruimte voor een volleybalveld, een basketbalveld en een (klein) voetbalveld. In de zomer van 1993 was er zelfs een zelfgebouwd zwembad!

Binnen het overgebleven moslimgebied bevond zich de zogenaamde, door Kroaten (HVO) bezette Vitez-pocket. Deze acht-vormige pocket ligt in de Lasva-vallei, genoemd naar het riviertje de Lasva, dat er doorheen stroomt. De vallei is omringd door heuvels en bergen die grotendeels in handen zijn van de moslims (BiH). Een opvallend verschijnsel was, dat het de Kroaten lukte om stand te houden onder deze, uit tactisch oogpunt gezien, ongunstige situatie. Precies op het smalste gedeelte van de pocket (in het midden van de acht) bevond zich het kamp van onze compagnie. Gezien het feit, dat juist dit punt van groot strategisch belang was voor de moslims (BiH) om de gehele pocket in handen te krijgen, werd er zeer frequent gevochten rondom ons kamp.